ทัวร์ญี่ปุ่น เกียวโต นาโกย่า ถนนต้นสน สะพานโทเก็ตสึเคียว ป่าไผ่อาราชิยาม่า ล่องเรือชมอ่าวอิเนะ ลานสกี

สนามบินสุวรรณภูมิ หรือ ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ ตั้งอยู่ในในเขตอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ ห่างจากใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร 25 กิโลเมตร เปิดให้บริการเชิงพาณิชย์เต็มรูปแบบอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2549 ซึ่งรัฐบาลได้กำหนดให้ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ เป็นท่าอากาศยานหลักของประเทศไทยแทนท่าอากาศยานดอนเมือง และสนามบินสุวรรณภูมิเคยให้ได้รับการจัดอันดับให้เป็น 1 ใน 10 ท่าอากาศยานที่มีคุณภาพการบริการดีที่สุดในโลกในปี พ.ศ. 2553

ท่าอากาศยานนานาชาติชูบุเซ็นแทรร์ (Chubu Centrair International Airport) หรือ สนามบินนาโกย่า ตัวย่อสนามบิน: NGO สนามบินนี้ตั้งอยู่ในพื้นที่ถมทะเล ชานเมืองนาโงยะ ประเทศญี่ปุ่น เป็นท่าอากาศยานแห่งใหม่ที่ตั้งขึ้นมาแทนท่าอากาศยานนานาชาติชูบุ (Chubu International Airport) โดยสร้างขึ้นเพื่อรองรับงานเอ็กซ์โป 2005 ที่จังหวัดไอจิ เนื่องจากสภาพที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่อยู่กึ่งกลางประเทศญี่ปุ่น จึงสามารถเป็นศูนย์กลางการเดินทางทางอากาศของประเทศที่สำคัญ

ศาลเจ้าอัตสึตะ (Atsuta Shrine) ศาลเจ้าแบบชินโตที่สำคัญของเมืองนาโกย่า ถูกพบในช่วงศตวรรษที่ 2 และได้รับการบูรณะเมื่อปี ค.ศ. 1935 เป็นศาลเจ้าที่ได้รับความเคารพอย่างมากของชาวเมืองนาโกย่าพอๆ กับศาลเจ้าอิเสะ จิงงู และที่แห่งนี้เป็นที่เก็บรักษา “ดาบแห่งคุซานางิ” อันเป็นสิ่งสำคัญ 1 ในเครื่องราชกกุธภัณฑ์ 3 ชิ้น ที่แสดงถึงอำนาจแห่งองค์จักรพรรดิญี่ปุ่นมาตั้งแต่โบราณกาล โดยอีก 2 ชิ้น ได้แก่ “กระจก” ทำจากหินขัดมัน อยู่ที่ศาลเจ้าอิเสะ จิงงู กับ “สร้อยประดับพระศอ” ที่ทำมาจากหินสีและอยู่ที่พระราชวังอิมพีเรียล

ถนนต้นสน (Metasequoia Namiki) ตั้งอยู่ชานเมืองทาคาชิมะ จังหวัดชิงะ ประเทศญี่ปุ่น เป็นถนนที่ปกคลุมไปด้วยต้นสนพันธุ์ Metasequoia หรือเรียกเราสั้นๆว่า “ต้นเมต้า” สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นสนที่สูงใหญ่ จำนวนกว่า 500 ต้น จัดเรียงความห่างเป็นระเบียบดูสวยงาม บางช่วงกิ่งก้านโน้มเข้าหากันจนกลายเป็นอุโมงค์ต้นไม้ ซึ่งเป็นทัศนียภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ

อ่าวอิเนะ (Ine Bay ) ภาพที่ถูกจดจำได้คือ แนวอาคารบ้านเรือน ''ฟุนายะ'' ที่ตั้งอยู่เลียบอ่าวอิเนะ ทอดยาวเป็นแนวเส้นโค้งสวยงาม โดยได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นเขตสงวนสำคัญสำหรับสถาปัตยกรรมดั้งเดิมของญี่ปุ่น แต่เดิมแล้ว ''ฟุนายะ'' ใช้เรียกรูปแบบที่อยู่อาศัยแบบสร้างพื้นที่เก็บเรือลำเล็กสำหรับหาปลาเอาไว้ที่ชั้น1 ของบ้าน และเนื่องจากทุกครัวเรือนมีบ้านตั้งอยู่ติดกับทะเล จึงสามารถดื่มด่ำกับทัศนียภาพแสนงดงามจากที่บ้านได้ ปัจจุบันชาวประมงมักจะปรับเปลี่ยนชั้น 2 ของบ้านไปเป็นที่พักสำหรับนักท่องเที่ยว

หมู่บ้านคายาบูกิ โนะ ซาโตะ (Kayabuki no Sato) เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่กระจัดกระจายไปตามทางแคบหุบเขาที่คดเคี้ยว ตัวคายาบูกินั้นเป็นกระท่อมที่มีหลังคาสูงเกือบ 40 หลัง ในเขตพื้นที่ของเมืองมิยาม่า อีกหนึ่งวิธีในการชื่นชมกระท่อมแบบคายาบูกิ คือ เข้าพักค้างคืน นักท่องเที่ยวจะได้สัมผัสกับบ้านสไตล์ญี่ปุ่นดั้งเดิม นอนบนฟูกในห้องเสื่อทาทามิ พร้อมเตาผิงที่ให้ความอบอุ่น ถึงแม้จะเป็นบ้านสไตล์เก่า ๆ แต่ก็มีการติดตั้งสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทันสมัย

สะพานโทเงตสึ หรือ สะพานข้ามจันทร์ (Togetsukyo Bridge) เป็นสะพานที่ทอดข้ามแม่น้ำคัตสึระเพื่อไปยังเกาะโอชิมา ทั้งยังเป็นสัญลักษณ์อีกอย่างหนึ่งของเมืองอาราชิยามา ที่ใครๆ ก็ต่างชื่นชอบ ซึ่งสะพานนี้มีความยาว 155 เมตร กว้าง 11เมตร สร้างขึ้นในปี 1934 โดยใช้เสาและคานเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก แต่ตัวสะพานนั้นเป็นไม้ และรถสามารถวิ่งผ่านได้ 2 เลน

สวนป่าไผ่อาราชิยาม่า (Arashiyama Bamboo Groves) สถานที่เที่ยวยอดนิยมของเมืองอาราชิยาม่า เส้นทางสายป่าไผ่แห่งอาราชิยาม่าแห่งนี้ตั้งอยู่ด้านหลังของวัดเทนริวจิ (Tenryuji) เป็นเส้นทางเล็กๆ เลาะเลียบไปในตัวป่าไผ่ ใช้เวลาเดินเที่ยวไปกลับประมาณ 20-30 นาที ตลอดเส้นทางสามารถชมวิวของต้นไผ่มากมายหลายพันต้นที่เรียงราย สวยงามตามธรรมชาติ นอกจากนั้นยังมีบริการรถ Rickshaw หรือรถเข็นคนลากดั้งเดิมแบบญี่ปุ่นให้นั่งชมเมืองอีกด้วย

ศาลเจ้าอิเสะ-จิงงู (Ise Jingu Shrines) ศาลเจ้าที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น เป็นศาลเจ้าในลัทธิชินโต ตั้งอยู่ในจังหวัดมิเอะ ศาลเจ้าแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อ 4 ปีก่อนคริสตกาลหรือตรงกับ พ.ศ.539 เพื่อถวายความศรัทธาแด่เทพีอามาเตราซุหรือเทพีแห่งพระอาทิตย์ โดยตั้งแต่ยุคอาซูกะทางราชสำนักจะส่งเจ้าหญิงหรือเชื้อพระวงศ์ฝ่ายหญิงที่ยังไม่ผ่านการเสกสมรสมาเป็นหัวหน้านักบวชหญิงหรือไซโอประจำศาลเจ้าอิเซะ กระทั่งถึงยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ระบบไซโอจึงสิ้นสุดลง

ถนนสายโบราณหน้าศาลเจ้าใหญ่ ถนนนี้ตั้งอยู่ตรงข้ามประตูทางเข้าศาลเจ้าชั้นใน สองฝั่งถนนเต็มไปด้วย ร้านขายสินค้าที่ระลึก ขนมพื้นเมือง ร้านอาหาร ในอาคารห้องแถวโบราณย้อนยุค ตั้งแต่สมัยเอโดะจนถึงยุคเริ่มต้นสมัยเมจิ

นั่งกระเช้าฟุราโน่ (Furano Ropeway and Snow Sled) ที่นี่เปิดให้บริการตลอดทั้งปี เราสามารถขึ้นไปชมวิวได้ในฤดูร้อน ฤดูใบไม้เปลี่ยนสี และขึ้นไปเล่นสกีได้ในฤดูหนาว ซึ่งการเล่นสกีและ Snow Sled จะเปิดให้บริการตั้งแต่ปลายเดือนพฤศจิกายน จนถึงต้นเดือนพฤษภาคม ในฤดูหนาวจะมีกิจกรรมต่าง ๆ ให้เราได้สนุกสนานเพลิดเพลิน พร้อมชมความงดงามของภูเขา ที่ปกคลุมด้วยหิมะสีขาวโพลน

ย่านซากาเอะ เป็นย่านการค้าที่มีความสำคัญที่สุดของเมืองนาโงย่า ทั้งยังเป็นที่ตั้งของหอคอยส่งสัญญาณโทรทัศน์แห่งเมืองนาโงย่า นอกจากนั้นยังเป็นที่ตั้งของห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่มีชื่อเสียงเรียงรายเต็มสองฟากฝั่งถนน รวมทั้งร้านค้าแบรนด์เนมต่างๆ อีกมากมาย โดยที่แต่ละอาคารก็มีรูปทรงสวยงามแตกต่างกันไป ทั้งนี้ย่านซากาเอะยังเป็นที่ตั้งของโรงแรมชื่อดังมากมาย จึงทำให้บริเวณนี้ไม่ใช่เพียงแค่แหล่งการค้าที่สำคัญของเมืองเท่านั้น แต่ยังเป็นศูนย์รวมการคมนาคมเชื่อมต่อไปยังจุดต่าง ๆ ทั่วทั้งภูมิภาคนี้อีกด้วย

ห้างอิออน โทโคนาเมะ (Aeon Mall Tokoname) เป็นแหล่งช้อปปิ้งที่มีของให้เลือกมากมาย ทั้งแบรนด์หรูของในประเทศและต่างประเทศ สินค้าแฟชั่นที่กำลังเป็นที่นิยมของเด็ก สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี รวมทั้งเครื่องหนัง อุปกรณ์กีฬา และที่ห้างนี้เราจะได้พบกับแมวกวักยักษ์มาเนะกิเนะโกะ ซึ่งถือได้ว่าเป็นเครื่องรางของประเทศญี่ปุ่น เชื่อกันว่าแมวที่ยกอุ้งเท้าขึ้นจะช่วยเรียกเงินและลูกค้า ซึ่งมาเนะกิเนะโกะนั้นมีต้นกำเนิดมาจากเมืองโทโคนาเมะ อีกทั้งที่ห้างนี้ก็ยังเป็นบ้านของมาเนะกิเนะโกะ ที่ใหญ่ที่สุดในโลกตัวหนึ่ง

ท่าอากาศยานฟุกุโอะกะ (Fukuoka Airport) ตั้งอยู่ภายในเขตฮะกะตะ ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองฟุกุโอกะ ซึ่งแต่เดิมมีชื่อว่าฐานทัพอากาศอิตะซุเกะ เพราะเคยถูกใช้เป็นที่ตั้งของฐานทัพของกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกามาก่อน โดยท่าอากาศยานแห่งนี้ถือเป็นท่าอากาศยานอันดับสองในญี่ปุ่น ที่รองรับเที่ยวบินภายในประเทศและระหว่างประเทศ นอกจากนั้นยังสะดวกสบายในการเดินทางไปไหนมาไหนเพราะเชื่อมต่อกับส่วนอื่นๆ ของเมืองด้วยรถไฟใต้ดินและถนนหนทางที่สะดวกต่อกาสัญจรไปในย่านต่างๆ

สนามบินสุวรรณภูมิ หรือ ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ ตั้งอยู่ในในเขตอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ ห่างจากใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร 25 กิโลเมตร เปิดให้บริการเชิงพาณิชย์เต็มรูปแบบอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2549 ซึ่งรัฐบาลได้กำหนดให้ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ เป็นท่าอากาศยานหลักของประเทศไทยแทนท่าอากาศยานดอนเมือง และสนามบินสุวรรณภูมิเคยให้ได้รับการจัดอันดับให้เป็น 1 ใน 10 ท่าอากาศยานที่มีคุณภาพการบริการดีที่สุดในโลกในปี พ.ศ. 2553